Przeglądaj wersję html pliku:

ciąga obróbka kół


Wybor metody obróbki walcowych kół zębatych zależy przede
wszystkim od wymiarów i kształtu koła, wielkości produkcji,
warunków obróbki cieplnej i wymaganej dokładności. Rozróżnniamy
dwie grupy metod obróbki kół zębatych: -metody wiórowe, -metody
bezwiórowe; Koła walcowe można obrabiać przez struganie,
dłutowanie, frezowanie, szllfowanie, wiórowanie, przeciąganie. Pod
względem sposobu uzyskania kształtu zęba rozróżnia się metody
obróbki: 1. Kształtową, 2. Obwiedniową.

METODA KSZTAŁTOWA

narzędzie ma kształt wrębu międzyzębnego. Metoda ta obejmuje
następujące sposoby obróbki: a) frezowanie frezem tarczowym lub
trzpieniowym, b) dłutowanie nożam kształtowym c) szlifowanie
odpowiednio ukształtowaną ściernicą.

Metodą kształtową mogą być obrabiane koła walcowe za pomocą
frezowania, przeciagania i dłutowania, z tym że za pomoca dłutowania
pojedyńczym nożem uzebienie wykonuje się bardzo rzadko. Metodą tą
mogą być obrabiane koła o uzebieniu prostym, skośnym i daszkowym.
Metoda kształtowa znajduje zastosowanie do bróbki: a) kół o
mniejszej dokładności b) wstępnej kół o dużych modułach w celu
zaoszczedzenia bardzo drogiego narzędzia wykańczajacego Frezowanie
kształtów kół zębatych przeprowadza się przy użyciu frezów
modułowych krążkowych Każdy z frezów modułowych krążkowych, ma
na bocznej pow. podany numer freza, moduł, kąt zarysu, zakres liczb
zębów obrabianych kół, do których można uzyć frez oraz wymiar nna
jaki należy zagłębić frez podczas obr. Oprócz frezów modułowych
krążkowych do frezowania uzębień kół o bardzo dużych modułach
stosuje się frezy modułowe trzpieniowe.(rys.) W przypadku obróbki
kół walcowych o zębach skośnych, układ: obrabiarka,uchwyt,
przedmiot narzędzie ustawia się podobnie jak do obr. linii śrubowej.
Skręca się stół frezarki o kąt pochylania lini zęba i łaaaczy za
pośrednictwem kół zmianowych wrzeciono podzielnicy za śrubą
pociągową stołu. Dobierając narzędzie do obr. koła o zębach
należy pamiętać, że moduł freza musi być równy modułowi
normalnemu nacinanego koła. Narzędzie ma kształt wrębu w przekroju
normalnym do linii zeba.

METODA OBWIEDNIOWA

zarys zęba jest obwiednią kolejnych położeń zarysu ostrza
narzędzia. Uzyskuje się to dzięki ruchowi tocznemu narzędzia
względem przedmiotu obrabianego. Metoda obróbki obwiedniowej obejmie
następujące sposoby obróbki uzębień: a) w zakresie obróbki
kształtującej: - dłutowanie lub struganie narzędziem o kształcie
zębatki – dłutownie narzędziem o kształcie koła; -frezowaniem
frezem ślimakowym; b) w zakresie obróbki wykańczającej: -szlifowanie
ściernicą tarczową lub ślimakową, -wiórkowanie; W obwiedniowej
obr. kół zębatych zarys zębów uzyskuje się jako obwiednie
kolejnych położeń krawędzi skrawających narzędzia. Zasada
nacinania kół metodą obwiedniową polega na odwzorowaniu w ukł.
przedmiot- narzędzie współpracy przekładni zębatej. Występuje
oprócz ruchu roboczego skrawajcego narzędzia, ruch toczny mający na
celu nadanie kształtu ewolwentowego zarysowi zeba obrabianego koła.

Elementy ruchu tocznego przy nacinaniu koła:

DŁUTOWANIE WG METODY MAAGA

Przy dłutowaniu za pomocą narzędzia w kształcie zębatki narzędzie
wykonuje ruch dłutujący natomiast obrabiane koło ruch toczny,
składając się z ruchu obrotowego dokoła swojej osi i jednoczesnego
ruchu przesuwowego. Narzędzie ma ostrza o zarysie trapezowym.

STRUGANIE WG METODY SUNDERLANDA

Przy struganiu za pomocą narzędzia o ksztalcie zębatki ruch toczny
jest rozłożony na koło i narzędzie. Tak więc narzedzie oprócz
normalnego ruchu roboczego-strugania, wykonuje ruch przesuwowy, krory
jest składową ruchu tocznego. Natomiast koło wykonuje tylko ruch ruch
obrotowy.

Podział odbywa się w ten sposób, że narzedzie odsuwa się w kierunku
promieniwym od nacinanego koła, po czym przesuwa się ku dołowi o
wartość jednej podziałki, a następnie dosuwa się ku nacinanemu
kołu, które w tym czasie pozostawało nieruchome. Odsuwanie się
narzedzia jest wymagane po to, aby nie zahaczało ono o nacinane koło
podczas przesuwania się w kierunku strzałki.

DŁUTOWANIE WG METODY FELLOWSA

Ruch roboczy składa się z ruchu obrotowego narzedzia i ruchu
obrotowego koła obrabianego.Tak więc narzędzie ma dwa ruchy: roboczy
ruch dłutujący i ruch obrotowy, zaś koło obrabiane tylko ruch
obrotowy, Są to ruchy główne. Oprócz tego występują następujące
ruchy pomocnicze: -ruch wgłębny narzedzia; -ruch przedmiotu; Na
dłutownicy można obrabiać walcowe koła zębate o zębach prostych i
skośnych o uzębieniu zewnętrznym i wewnętrznym oraz zębatki o
zebach prostych i skośnych.Do obr. kół o zębach skośnych stosuje
się narzędzie o ostrzach skośnych.

FREZOWANIE OBWIEDNIWE( metoda Pfautera)

Frezowanie obwiedniowe walcowych kół zebatych oparte jest na zasadzie
współpracy ślimaka z kołem ślimakowym. Gdy w ślimaku wykona się
rowki wiórowe uzyska się szereg zębatek przesuniętych względem
siebie. Podczas obrotu freza występuje jak gdyby nieustanne przesuwanie
się zarysów zębatki. Podczas jednego obrotu freza następuje
przesunięcie zwoju o jedną podziałkę, jednocześnie koło obrabiane
obraca się o kąt odpowiadający jednej podziałce. Gdy frez jest
k-krotny wystepuje przesuniecie oraz obrot o kąy odpowiadający k
–podziałom.Podczas frezowania obwiedniowego występują ruchy:
-obrotowy freza; -obrotowy obrabianego koła; -przesuwowy suportu
narzedziowego; Do frezowania obwiedniowego służą specjalne frezarki
obwiedniowe.Przy nacinaniu walcowych kół zębatych o zębach skośnych
w zasadzie wystepują takie same ruchy narzedzia i koła zębatego jak
przy nacinaniu walcowych kół zębatych z tym, że przy obróbce
zębów skośnych koło otrzymuje dodatkowy powolny obrót.

OBR UZĘBIEŃ W STANIE MIĘKKIM

Po obróbce skrawającej uzębienie podda się obróbce
cieplnej,wówczas dokładność jeszcze bardziej maleje. Obróbka
wykańczająca ma na celu powiększenie dokładności wykonania koła i
może być przeprowadzona zarówno na kołach miękkich jak i
utwardzonych Wyróżnia się dwie metody obróbki kół miękkich; -
wiórkowanie; -dogniatanie; Zasada wiórkowania kół zębatych polega
na wspólpracy kołla obrabianego z narzedziem o kształcie zebatki lub
koła zebatego przy skrzyżowanych wichrowato osiach. Obrabiane koło i
narzedzie stanowią wiec przekładnię śrubową. Dzieki skrzyzowaniu
osi uzyskuje się poślizg wzdłuż linii wspólpracujących zebów
narzędzia i koła. Prędkość tego poślizgu jest tu szybkścią
skrawania. Jako narzędzie użyty jest wiórkownik w postaci koła
zębatego lub w postaci zębatki

OBR UZĘBIEŃ W STANIE TWARDYM

W przypadku kół hartowanych w celu uzyskania odpowiednich
dokładności stosuje się szlifowanie. Metody szlifowania kół
zębatych: -obwiedniowe; -kształtowe;

METODA MAAGA

Zaliczamy do metod obwiedniowych, która polega na tym, że podczas
obrobki wystepuje współpraca zębatki z kołem zębatym. Zębatkę
odtwarzają tu dwie ściernice, a współpracujące kolo-obrabiane
koło. Układ ruchów narzedzia i nacinanego koła podczas obrobki
przedstawia się nastęoująco: -ruch obrotowy; -ruch toczny obrabianego
koła; -ruch podziałowy obrabianego kola; -osiowe przesunięcie
obrabianegokoła; Zasada szlifowania: obbrabiane koło zamocowane jest
na trzpieniu przedmiotowym. Na koncu wrzeciona umieszczona jest rolka
odtaczająca Taśmy zamocowane są jednym końcem do rolki drugim zaś
do ramy zamocowanej na stole. Podczas obr sanie wykonuje przesuw w
kierunku strzałek. Taśmy zapewniają obracanie się przedmiotu
obrabianego podczas przesuwu sań. Oba ruchy: przesuw sań oraz
obracanie się koła skladają się na ruch toczny obrabianego koła
względem narzędzia. Stół wykonuje posuw dzięki czemu koło jest
szlifowane na całej szerokości wieńca. Po przesunięciu stołu tam i
spowrotem kończy się jeden cykl obrobkowy i wtedy następuje ruch
podziałowy przedmiotu obrabianego i rozpoczyna się następujący cykl.

METODA NILESA

Zaliczamy do metod obwiedniowych, która polega na tym, że podczas
obrobki wystepuje współpraca zębatki z kołem zębatym. W metodzie
tej zebatka jest to tarcza ścierna o ksztalcie trapezowym, która
stanowi jeden ząb wyobrażalnej zębatki. Układ ruchów narzedzia i
nacinanego koła podczas obrobki przedstawia się nastęoująco: -ruch
obrotowy ściernicy; -ruch posuwisto-zwrotny ściernicy; -ruch toczny
kola obrabianego; -ruch podziałowy kola po ukończeniu cyklu
obróbkowego jednego wrębu. Zasada szlifowania: obbrabiane koło
zamocowane jest na trzpieniu przedmiotowym. Na koncu wrzeciona
umieszczona jest rolka odtaczająca Taśmy zamocowane są jednym końcem
do rolki drugim zaś do ramy zamocowanej na stole. Podczas obr sanie
wykonuje przesuw w kierunku strzałek. Taśmy zapewniają obracanie się
przedmiotu obrabianego podczas przesuwu sań. Oba ruchy: przesuw sań
oraz obracanie się koła skladają się na ruch toczny obrabianego
koła względem narzędzia. Stół wykonuje posuw dzięki czemu koło
jest szlifowane na całej szerokości wieńca. Po przesunięciu stołu
tam i spowrotem kończy się jeden cykl obrobkowy i wtedy następuje
ruch podziałowy przedmiotu obrabianego i rozpoczyna się następujący
cykl. Podczas ruchu tocznego obrabiane koło przesuwa się w ten
sposób, że najpierw jest obrabiany prawy bok wrębu prawą stroną
ściernicy, a następnie lewy bok wrębu lewą stroną ściernicy.Po
zakończeniu obr. jedego wrębu, następuje podział i przebieg
szlifowania powtarza się.

 
statystyka