Przeglądaj wersję html pliku:

sciaga_wyklady


Praca bezwzględna - jest to praca którą wykonałby czynnik
termodynamiczny gdy ciśnienie otoczenia byłoby równe 0.

praca użyteczna Lu- jest to praca bezwzględna z tym że ciśnienie
otoczenia ma wartość skończoną i różną od zera

Jest to różnica pracy bezwzględnej i pracy przetłaczania do
atmosfery gazu znajdującego się po prawej strony tłoka

Lu=L12 -Lp

praca techniczna Lt- nie zależy od rodzaju maszyny przepływowej. Jest
to iloczyn objętości elementarnego ubytku ciśnienia

prace efektywna Le - praca mierzona na sprzęgle maszyny - jest to praca
wewnętrzna pomniejszona o pracę wykonaną u zew. części tłoka

Le=Li-Lm

praca wewnętrzna Li - praca przekazywana na wał maszyny

praca mechaniczna - są to wszystkie działania między ukł. a
otoczeniem które są równoważne zmianie położenia pewnego ciężaru
znajdującego się poza ukł. przy czym zmiana położenia liczona jest
w odniesieniu do określonego poziomu odniesienia

Układ termodynamiczny(system) – część przestrzeni ograniczonej za
pomocą abstrakcyjnej osłony , która nazywa się osłoną bilansową.

Układ bilansowy oznaczamy.

a)układy otwarte – takie których granice może przekraczać zarówno
energia jak i substancja.

b)układy zamknięte – to takie których granice może przekraczać
tylko energia.

Przemiana termodynamiczna- droga przejścia jest zbiorem kolejno po
sobie następujących zmian stanu ciała fizycznego układu od stanu
początkowego do stanu końcowego.

I zasada termodynamiki-strumień energii doprowadzonej do układu jest
równy strumieniowi energii wyprowadzonej z układu i przyrostu
strumienia energii układu.

Ed=Ew+(Eu (Eu=0 dla układu odosobnionego

Niemożliwe jest skonstruowanie perpetum mobile pierwszego rodzaju tzn.
nie można skonstruować urządzenia (silnika) które wykonywało by
pracę w sposób ciągły bez zasilania energia z zewnątrz.

Energia układu-róznica pomiędzy energią układu na końcu i na
początku układu. składa się ona z energii kinetycznej, potencjalnej
makroskopowych cząsteczek układu oraz tzw.energi wewnętrznej.

Energia wewnętrzna – energia ruchu translacyjnego cząstek i ruchu
obrotowego. Energia ruchu oscylacyjnego atomów w czasteczce. Energia
wewnętrzna jest to funkcja stanu – tzn. że przyrost energii w
układzie jest zawsze stały. Nie zależy od parametrów określających
położenie i prędkość ciał

Ekspansja- przemiana związana ze zmianą objętości czynnika

Kompresja- zmniejszenie objętości

Spreżanie-przemiana w której ciśnienie czynnika będzie rosło

Rozprężanie- gdy ciśnienie czynnika będzie malało

Entalpia - suma energii wewnętrznej i pracy przetłoczonej(iloczyn
ciśnienia i objętości) J=U+pV. Jest f-cją ekstensywną tzn. zależy
od wielkości ukł.

J=mi=n(Mi)=(Mu)+p(M() ; (Mu)=U/n ; (M()=V/n

Jc=J+m(g(h+w2/2) ; Jc=mi+m(g(h+w2/2)

J=Er=U+pV

Proces odwracalny - w którym przepływ ciepła odbywa się przy
nieskończenie małej różnicy temp. (Tźr=T ; dQf=0 ; d(=0)

Proces nieodwracalny- ((T(0 ; Tźr(0 ; Qf(0) suma entropi wszystkich
ciał uczestniczących w przemianie jest większa od zera d(>0

Gaz doskonały(cząstki wykonują nieustanny ruch)-cząsteczki nie
oddziaływują wzajemnie na siebie, cząsteczki poruszają się tylko
ruchem postępowym, obrotowym(rotacyjnym),nie ma ruchu
oscylacyjnego(drgań)-argon, neon, hel

Gaz półdoskonały- to samo co doskonały oprócz tego że atomy
ulegają oscylacją (wodór, tlen, azot, CO)

Para wodna-czynnik termodynamiczny o wysokim ciśnieniu traktowana jako
gaz rzeczywisty (para w wodzie i spalinach -jako doskonały)

Udział wagowy i – tego składnika:gi = mi / mm (mm – masa roztw.)

Udział objętościowy – ri = (Vi / Vm) p, T

Udział molowy – zi = ni / nm . ( zi =1

zi = gi * (Ri / Rm) gi = zi * (Mi / Mm)

Ciśnienie roztworu(prawo Daltona)- suma ciśnień cząstkowych
poszczególnych składników

Ciśnienie cząstkowe- ciśnienie jakie wywierałby określony składnik
roztworu gazowego na ścianki zbiornika w którym się znajduje przy
założeniu że z tego zbiornika zostałyby usunięte pozostałe
składniki roztworu gazowego

Prawo LEDUCA- dla gazów doskonałych objętość roztworu równa jest
sumie objętości poszczególnych składników.

Zasada ekwipartycji-molowe ciepło właściwe przy stałej objętości
jest wprost proporcjonalne do polowy uniwersalnej stałej gazowej
przypadającej na jeden stopień swobody ruchu.

(Mcv) = f*0,5 (MR)

gaz 2 at. – (Mcv) = 5/2 (MR) gaz 3 at. – (Mcp)= (Mcv )+ (MR)=7/2
(MR)

Entropia-elementarne ciepło całkowite podzielone przez temp.
bezwzględną. ds=dQc/T dQc=dU+dl=dU+pdV=dQ+dQf

dQ - ciepło doprowadzone z zew.

dQf - ciepło pochłonięte przez straty

dQc=dJ+dLt=dJ-Vdp

2 jest to f-cja ekstensywna - zależy od wielkości układu

S=ms=n(Ms) ; s[J/kg*K] ; (Ms)=[J/kmol*K]

3 entropia układu jest f-cją addytywną. Jest to suma poszczególnych
ukł. entropii S=(Si

4 jest tof-cja stanu która ma różniczkę zupełną
(S=S2-S1=(dS=(dQc/T

5 przyrost wartości entropii nie zależy od dogi przejścia

II zasada termodynamiki:

-Clausius-ciepło nie może przejść samorzutnie od ciała zimniejszego
do ciała cieplejszego

-Kelvin- nie można zbudować maszyny której jedynym wynikiem
działania byłaby praca mechaniczna wykonywana kosztem ciepła
pobieranego tylko z jednego źródła

-niemożliwe jest skonstruowanie perpetum mobile 2 rodzaju (urządzenie
pracujące o tylko jedne źródło ciepła)

-Carnot & Clausius-jeżeli układ doznał zamkniętego cyklu przemian
odwracalnych to zmiana entropii jest r równa 0. Cykl przemian to taki
po którym układ wraca do stanu początkowego.

Obieg – cykl przemian następujących po sobie , które przebiegają
w układzie zamkniętym (w którym mamy stałą masę czynnika) przy
czym stan końcowy czynnika jest taki sam jak stan początkowy.

Jeżeli obieg składa się tylko z przemian odwracalnych , jeśli choć
jedna przemiana jest nieodwracalna to obieg jest nieodwracalny.

Przemiany odwracalne: izotermiczna, izobaryczna, izochoryczna,
izentropowa (adiabatyczna), politropowa.

a)przemiana izotermiczna – przemiana realizowana przy zachowaniu
stałej temperatury gazu T=idem, dT = 0.

P1V1 = p2V2 = RT

Q1 – 2 = L1 – 2 = L t 1 – 2 = m R T ln V2 / V1

(S1 – 2 = m R ln V2 / V1

b) izobaryczna

V2/V1 = T2/T1

L t 1 – 2 = 0

L 1 – 2 = p(V2 – V1) = mR (T2 – T1)

Q1 – 2 = (I1 – 2 = mcp (T2 – T1)

(S1 – 2 = m cp ln T2 / T1

(U1 – 2 = m cv (T2 – T1)

c)izochoryczna V = const.

p1 / p2 = T1 / T2

L1 – 2 = 0

Q1 – 2 = (U1 – 2 = mcv(T2 – T1)

Lt 1 – 2 = - V(p2 – p1)

(S1 – 2 =m cv ln T2 / T1

d)adiabatyczna Q1 – 2 = const.

L1 – 2 = -(U1 – 2 = -m cv (T2 – T1)

Lt 1 – 2 = -(I = m cp (T1 – T2)

e)politropowa – przemiana o równaniu podobnym do równania adiabaty,
a mianowicie

gdzie m nie jest wielkością określoną przez rodzaj czynnika , jak
wartość k dla adiabaty, lecz może przyjmować wartości dowolne.
Politropa przy odpowiednich wartościach wykładnika m może
reprezentować wszystkie przemiany charakterystyczne.

p.izotermiczna , m=1, pV = idem , T = idem, c = ct = (, c = dq / T ( ct
= (

p.izobaryczna, m=0, V/t = idem, p=idem, c = cp

p.izentropowa, m=(, pV^( = idem, s=idem, c = 0

p.izochoryczna, m=(, p/T = idem, v=idem., c = cv

Przemiany nieodwracalne:

z tarciem,

przepływ masy odbywa się przy skończonej liczbie stężeń.

1.Dławienie: adiabatyczno - izoenergijne , adiabatyczno –
izoentalpowe

2.Adiabata nieodwracalna

3.Dyfuzja.

ad.1. Dławienie – ekspansja czynnika przy czym praca ekspansji
czynnika jest częściowo zużywana na pokonywanie siły tarcia.

Dławienie adiabatyczno – izoenergijne

Zawór zamknięty w jednej komorze gazu.

W przypadku gdy samoczynny przepływ gazu z drugiego zbiornika do
pierwszego to mówimy tu o dławieniu adiabatyczno – izoenergijnym.

Dławienie adiabatyczno – izoentalpowe

ad 2.Przemiana adiabatyczna odwracalna

Q=0, Qf = 0

Przemiana adiabatyczna nieodwracalna.

Q = 0, Qf ( 0

Ad. 3 Dyfuzja – ruch masy spowodowany różnicą stężeń.

pi = ciśnienia cząstkowe ulęgają obniżeniu.

Przemiana nieodwracalna bo nie możliwe jest samoistne rozdzielenie
cząsteczek ( i o.

Bilansowanie.

1.Układ musimy wydzielic z otoczenia osłona bilansową.

2.Musimy uwzględnić pracę mechaniczną wykonaną przy odkształcaniu
osłony bilansowej.

3.W przypadku jeżeli prędkość układu i położenie układu ulegają
zmianie należy uwzględnić pracę wykonaną przez siły
przemieszczające układ.

4.Jeżeli struga substancji dopływającej lub odpływającej przecina
osłonę bilansową , trzeba uwzględnić pracę związaną z
przecięciem osłony bilansowej.

5.Znakowanie – ciepło doprowadzone do układu ma znak dodatni,
wyprowadzone znak ujemny. Praca doprowadzona do układu znak ujemny,
wyprowadzona znak ujemny.

Bilansowanie idealnej maszyny przepływowej.

Bilansowanie układu turbina – generator.

Wykres indykatorwy sprężarki:

1-2 sprężanie 2-3 wytłumienie (oddawanie ciepła) 3-4 rozprężanie
4-1 zasysanie (pobranie ciepła)

sprawność pompy grzejnej -

Sprawność ziębiarki -

rzeczywiste ciepło właściwe -

Energia całkowita (energia ukł. termodyn.) - jest równa makroskopowej
energii kinetycznej, makroskopowej energii potencjalnej i energii wew.

Eu=Ek+Ep+U

W skład energii wew. wchodzą: Energia ruchu postępowego i obrotowego,
energia ruchu oscylacyjnego atomów w cząsteczce, energia potencjalna
sił przyciągania międzycząsteczkowego, energia stanów
elektronowych, energia dynamiczna związana z możliwością przebudowy
cząsteczki, energia jądrowa.

Energia wew.- jest f-cją stałą (U=U2-U1 i f-cją ekstensywną
U=mu=n(Mu) u=U/m (Mu)=U/n

Elementarne ciepło pochłonięte przez czynnik- zmiana elementarna
entalpii pomniejszona o iloczyn objętości i elementarnej zmiany
ciśnienia dQc=dI-Vdp

Rzeczywista pojemność cieplna -

 
statystyka