Przeglądaj wersję html pliku:
Szczecin dn. 12-03-2000
Gr.
Temat: Wyznaczanie krzywych umocnienia plastycznego.
1.Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z dwoma metodami wyznaczania
krzywych umocnienia plastycznego.
2. Przebieg ćwiczenia
Krzywe umocnienia wyznaczyliśmy za pomocą metod:
metoda Heyera
b) za pomocą próby rozciągania
ad a) wykonanie próby metodą Heyera przeprowadziliśmy wg
następujących etapów
- wytrasowaliśmy długości pomiarowe próbki wg rysunku przyjmując
LC0=LB0=40mm
- zmierzyliśmy wymiary przekroju poprzecznego próbek z
dokładnością do 0,01mm
zmierzyliśmy długości pomiarowe próbek z dokładnością do 0,1mm
zerwaliśmy próbkę na maszynie wytrzymałościowej odczytując
wielkości sił zrywających
- dokonaliśmy pomiaru odległości między rysami na próbce w
części B i C tzn. lB i lC
ad b) wykonanie krzywych na podstawie statycznej próby rozciągania
wytrasowaliśmy długość pomiarową próbek zgodnie z normą
zmierzyliśmy wymiary przekroju poprzecznego próbek z dokładnością
do 0,01mm
zmierzyliśmy długości pomiarowe próbek z dokładnością do 0,1mm
wyznaczyliśmy trzy momenty pomiarowe rozłożone na obszarze od
przekroczenia granicy plastyczności do pojawienia się szyjki
zamocowaliśmy próbkę, obciążyliśmy dobraną siłą oraz
dokonywaliśmy pomiarów na każdym przystanku długości części
pomiarowej i odpowiadającej jej wielkość siły.
3. Wyniki i obliczenia
- stal kwasoodporna 18H8 (próba Heyera)
Wymiary próbki przed zerwaniem: Wymiary próbki po zerwaniu:
l0B=40,7mm lB=52,05mm
l0C=40,35mm lC=43,7mm
b0B=13,15mm P=3700kg (wielkość siły zrywającej)
b0C=14,52mm
g0=4,29mm
Odkształcenie logarytmiczne (:
Wyznaczam stałe materiałowe N i C
Równanie krzywej umocnienia :
(p= c*(n =115,9*(0,23548
- stal węglowa (próba Heyera)
$
Ä
Ć
’
bki po zerwaniu:
l0B=39,75mm lB=48,15mm
l0C=40,35mm lC=43,65mm
b0B=13,01mm P=3150kg (wielkość siły zrywającej)
b0C=14,22mm
g0=6,25mm
Odkształcenie logarytmiczne (
Obliczam stałe materiałowe n i c
Równanie krzywej umocnienia dla stali węglowej ma postać:
(p=c*(n=68,2313*(0,2266
- krzywa umocnienia dla stali węglowej (wykonana na podstawie
statycznej próby rozciągania)
Wymiary próbki początkowe Siły przy których dokonywano pomiarów:
l0=59,6mm PA=3100kg
b0=14,55mm PC=3198kg
g0=6,28mm PB=3300kg
S0=91,374mm2
Wymiary próbki mierzone podczas przystanków
lA=63,00mm
lC=63,90mm
lB=64,75mm
Odkształcenie logarytmiczne (
Naprężenia :
Wartość (0:
Nie możliwe jest prowadzenie dalszych obliczeń ponieważ wartość (0
wychodzi ujemna.
4.Wnioski
Za pomocą obu prób mogliśmy wyznaczyć dwie krzywe umocnienia, gdyż
ostatnia próba została błędnie przeprowadzona (za wcześnie
przerwana)
Dla pierwszych dwóch prób dało nam się wyznaczyć te krzywe i
narysować ich wykresy. Można z nich odczytać, że umocnienie próbki
wykonanej ze stali węglowej nastąpiło przy ((28 kg/mm2, natomiast dla
próbki wykonanej ze stali 18H8 przy ((45 kg/mm2.
Wyznaczenie krzywych umocnienia jest potrzebne do dobrania odpowiednich
parametrów do obróbki plastycznej na zimno.
krzywe umocnienia
Szczecin dn. 12-03-2000
Gr.
Temat: Wyznaczanie krzywych umocnienia plastycznego.
1.Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z dwoma metodami wyznaczania
krzywych umocnienia plastycznego.
2. Przebieg ćwiczenia
Krzywe umocnienia wyznaczyliśmy za pomocą metod:
metoda Heyera
b) za pomocą próby rozciągania
ad a) wykonanie próby metodą Heyera przeprowadziliśmy wg
następujących etapów
- wytrasowaliśmy długości pomiarowe próbki wg rysunku przyjmując
LC0=LB0=40mm
- zmierzyliśmy wymiary przekroju poprzecznego próbek z
dokładnością do 0,01mm
zmierzyliśmy długości pomiarowe próbek z dokładnością do 0,1mm
zerwaliśmy próbkę na maszynie wytrzymałościowej odczytując
wielkości sił zrywających
- dokonaliśmy pomiaru odległości między rysami na próbce w
części B i C tzn. lB i lC
ad b) wykonanie krzywych na podstawie statycznej próby rozciągania
wytrasowaliśmy długość pomiarową próbek zgodnie z normą
zmierzyliśmy wymiary przekroju poprzecznego próbek z dokładnością
do 0,01mm
zmierzyliśmy długości pomiarowe próbek z dokładnością do 0,1mm
wyznaczyliśmy trzy momenty pomiarowe rozłożone na obszarze od
przekroczenia granicy plastyczności do pojawienia się szyjki
zamocowaliśmy próbkę, obciążyliśmy dobraną siłą oraz
dokonywaliśmy pomiarów na każdym przystanku długości części
pomiarowej i odpowiadającej jej wielkość siły.
3. Wyniki i obliczenia
- stal kwasoodporna 18H8 (próba Heyera)
Wymiary próbki przed zerwaniem: Wymiary próbki po zerwaniu:
l0B=40,7mm lB=52,05mm
l0C=40,35mm lC=43,7mm
b0B=13,15mm P=3700kg (wielkość siły zrywającej)
b0C=14,52mm
g0=4,29mm
Odkształcenie logarytmiczne (:
Wyznaczam stałe materiałowe N i C
Równanie krzywej umocnienia :
(p= c*(n =115,9*(0,23548
- stal węglowa (próba Heyera)
$
Ä
Ć
’
bki po zerwaniu:
l0B=39,75mm lB=48,15mm
l0C=40,35mm lC=43,65mm
b0B=13,01mm P=3150kg (wielkość siły zrywającej)
b0C=14,22mm
g0=6,25mm
Odkształcenie logarytmiczne (
Obliczam stałe materiałowe n i c
Równanie krzywej umocnienia dla stali węglowej ma postać:
(p=c*(n=68,2313*(0,2266
- krzywa umocnienia dla stali węglowej (wykonana na podstawie
statycznej próby rozciągania)
Wymiary próbki początkowe Siły przy których dokonywano pomiarów:
l0=59,6mm PA=3100kg
b0=14,55mm PC=3198kg
g0=6,28mm PB=3300kg
S0=91,374mm2
Wymiary próbki mierzone podczas przystanków
lA=63,00mm
lC=63,90mm
lB=64,75mm
Odkształcenie logarytmiczne (
Naprężenia :
Wartość (0:
Nie możliwe jest prowadzenie dalszych obliczeń ponieważ wartość (0
wychodzi ujemna.
4.Wnioski
Za pomocą obu prób mogliśmy wyznaczyć dwie krzywe umocnienia, gdyż
ostatnia próba została błędnie przeprowadzona (za wcześnie
przerwana)
Dla pierwszych dwóch prób dało nam się wyznaczyć te krzywe i
narysować ich wykresy. Można z nich odczytać, że umocnienie próbki
wykonanej ze stali węglowej nastąpiło przy ((28 kg/mm2, natomiast dla
próbki wykonanej ze stali 18H8 przy ((45 kg/mm2.
Wyznaczenie krzywych umocnienia jest potrzebne do dobrania odpowiednich
parametrów do obróbki plastycznej na zimno.