pobieranie: 413Barti
Pobierz dokument docPrzeglądaj wersję html pliku:
LABOLATORIUM Z FIZYKI
GRUPA 3
Michał Witczuk
TEMAT 413 Pomiar długości fali za pomocą siatki dyfrakcyjnej
Udowodniono, że światło można traktować zarówno jako zbiór
cząstek (fotonów) wylatujących ze źródła światła i
poruszających się po liniach prostych (korpuskularna teoria światła
wyjaśniająca np. bardzo dobrze zjawisko fotoelektryczne czy efekt
Comptona), jak też jako falę z wszystkimi charakterystycznymi dla niej
własnościami (np. dyfrakcja, interferencja, polaryzacja).
W tym drugim ujęciu światło jest falą elektromagnetyczną,
poprzeczną, rozchodzącą się w przestrzeni z bardzo dużą
predkością. Natrafiając na przeszkodę, światło ulega ugięciu
czyli HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star dyfrakcji i zmienia kierunek
rozchodzenia się.
Zjawisko to można wyjasnić np. w oparciu o HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star zasadę Huygensa. Otóż w
wypadku natrafienia na przeszkodę, czoła niektórych cząstkowych fal
kulistych nie mogą rozchodzić się swobodnie w niektórych kierunkach.
Zatem powstała w wyniku HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star interferencji fal cząstkowych
powierzchnia styczna do tych fal (czoło fali wypadkowej) także zmieni
swój kształt Zatem kierunek rozchodzenia się fali także ulegnie
zmianie.
Zjawisko dyfrakcji i interferencji szczególnie wyraźnie można
zaobserwować przy przejściu światła przez układ wąskich szczelin.
Po przejściu przez jedną, wąską szczelinę, światło rozchodzące
się prostoliniowo (fala płaska), zmienia się w falę kulistą,
rozchodzącą się we wszystkich kierunkach.
Jeśli szczeliny będą dwie, sytuacja zmieni się, gdyż wiązki
światła wychodzące z różnych szczelin będą się spotykać, a
ponieważ są HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star spójne , interferują ze sobą.
Jeśli za szczelinami ustawimy ekran, zaobserwujemy na nim szereg
jasnych punkcików - prążków interferencyjnych. Powstaną one w tych
miejscach, w których wiązki wychodzące z różnych szczelin spotkają
się w zgodnej fazie.
(k=0,1,2...).
, pod którym zaobserwujemy wzmocnienie interferencyjne (jasny
prążek) i kąt B w trójkącie ABC są równe. (Uwaga. Na rysunku nie
jest zachowana skala. W rzeczywistości odległość między szczelinami
d= AB << L (L to odległość między szczelinami a ekranem), dzięki
czemu obie wiązki wychodzą jakby -w tej skali- z tego samego punktu).
Z zależności geometrycznych widać że:
oraz
Otrzymujemy stąd tzw równanie siatki dyfrakcyjnej:
Położenie prążków na ekranie określa zależność:
Kojarząc powyższe wzory otrzymujemy zależność, w oparciu o którą
można doświadczalnie wyznaczyć długość fali światła:
413Barti
LABOLATORIUM Z FIZYKI
GRUPA 3
Michał Witczuk
TEMAT 413 Pomiar długości fali za pomocą siatki dyfrakcyjnej
Udowodniono, że światło można traktować zarówno jako zbiór
cząstek (fotonów) wylatujących ze źródła światła i
poruszających się po liniach prostych (korpuskularna teoria światła
wyjaśniająca np. bardzo dobrze zjawisko fotoelektryczne czy efekt
Comptona), jak też jako falę z wszystkimi charakterystycznymi dla niej
własnościami (np. dyfrakcja, interferencja, polaryzacja).
W tym drugim ujęciu światło jest falą elektromagnetyczną,
poprzeczną, rozchodzącą się w przestrzeni z bardzo dużą
predkością. Natrafiając na przeszkodę, światło ulega ugięciu
czyli HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star dyfrakcji i zmienia kierunek
rozchodzenia się.
Zjawisko to można wyjasnić np. w oparciu o HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star zasadę Huygensa. Otóż w
wypadku natrafienia na przeszkodę, czoła niektórych cząstkowych fal
kulistych nie mogą rozchodzić się swobodnie w niektórych kierunkach.
Zatem powstała w wyniku HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star interferencji fal cząstkowych
powierzchnia styczna do tych fal (czoło fali wypadkowej) także zmieni
swój kształt Zatem kierunek rozchodzenia się fali także ulegnie
zmianie.
Zjawisko dyfrakcji i interferencji szczególnie wyraźnie można
zaobserwować przy przejściu światła przez układ wąskich szczelin.
Po przejściu przez jedną, wąską szczelinę, światło rozchodzące
się prostoliniowo (fala płaska), zmienia się w falę kulistą,
rozchodzącą się we wszystkich kierunkach.
Jeśli szczeliny będą dwie, sytuacja zmieni się, gdyż wiązki
światła wychodzące z różnych szczelin będą się spotykać, a
ponieważ są HYPERLINK
"javascript:if(confirm('http://arcadia.tuniv.szczecin.pl/labor/wfo6def.h
tml \\n\\nThis file was not retrieved by Teleport Pro, because it is
linked too far away from its Starting Address. If you increase the
in-domain depth setting for the Star spójne , interferują ze sobą.
Jeśli za szczelinami ustawimy ekran, zaobserwujemy na nim szereg
jasnych punkcików - prążków interferencyjnych. Powstaną one w tych
miejscach, w których wiązki wychodzące z różnych szczelin spotkają
się w zgodnej fazie.
(k=0,1,2...).
, pod którym zaobserwujemy wzmocnienie interferencyjne (jasny
prążek) i kąt B w trójkącie ABC są równe. (Uwaga. Na rysunku nie
jest zachowana skala. W rzeczywistości odległość między szczelinami
d= AB << L (L to odległość między szczelinami a ekranem), dzięki
czemu obie wiązki wychodzą jakby -w tej skali- z tego samego punktu).
Z zależności geometrycznych widać że:
oraz
Otrzymujemy stąd tzw równanie siatki dyfrakcyjnej:
Położenie prążków na ekranie określa zależność:
Kojarząc powyższe wzory otrzymujemy zależność, w oparciu o którą
można doświadczalnie wyznaczyć długość fali światła:
