mechanics.pl

Przeglądaj wersję html pliku:

412FRAS

Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia nr 412



Temat: WYZNACZENIE STĘŻENIA ROZTWORU CUKRU ZA POMOCĄ POLARYMETRU
PÓŁCIENIOWEGO.



Imię i nazwisko: Marek Dymek

Daniel Frąś



WTM Semestr: III Rok: II

Zespół: 2 Data wykonania:

1994.12.14 Ocena: Podpis:



Niektóre ciała stałe i ciecze zwane optycznie czynnymi wykazują
właściwości skręcania płaszczyzny polaryzacji. Należy do nich
szereg kryształów o symetrii regularnej, heksagonalnej lub
tetragonalnej, jak również wodne roztwory niektórych związków
chemicznych. Jeżeli skręcenie płaszczyzny polaryzacji zachodzi w
kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, to ciało jest
prawoskrętne, jeżeli w przeciwnym-ciało nazywa się lewoskrętnym.

Jeżeli między dwa skrzyżowane nikole wstawimy np. roztwór wodny
cukru, to światło przejdzie częściowo przez analizator. Po obrocie
nikola o kąt równy kątowi skręcenia płaszczyzny polaryzacji,
światło zostaje wygaszone, gdyż płaszczyzna drgań wektora
świetlnego jest znowu prostopadła do płaszczyzny przecięcia
głównego analizatora. Mierząc kąt obrotu analizatora aż do
wygaszenia, mierzymy jednocześnie kąt skręcenia płaszczyzny
polaryzacji.

Zdolność skręcania właściwą ciała optycznie czynnego można
zdefiniować:



- gęstość ciała, d-grubość warstwy.

Dla roztworów optycznie czynnych zdolność skręcającą właściwą
definiuje się podobnie:



gdzie n-stężenie roztworu

A zatem współczynnik k zależy od rodzaju roztworu i liczbowo wyraża
kąt skręcenia polaryzacji przez jednoprocentowy roztwór o grubości
warstwy 1dcm.

Zdolność skręcania właściwa zależy od długości fali



-długość fali, A i B-stałe charakterystyczne dla danego ośrodka.

Polarymetr służy do wyznaczania stężenia roztworu optycznie
czynnego mierząc kąt skręcania płaszczyzny polaryzacji i grubość
warstwy roztworu.

Polarymetr składa się z dwóch części: polaryzatora i analizatora

TABELA 1



1







2







3







4







5









TABELA 2



1





2





3





4





5