Przeglądaj wersję html pliku:

ciąga


Obrabiarki –maszyny wytwórcze. Cechy obrabiarek: 1. Silnikowy napęd
ruchu głównego, 2.Przymusowe kierowanie ruchami narzędzia. Warunki
jakie muszą spełniać obrabiarki: - ogromna różnorodność
rozwiązań konstrukcyjnych obrab. –szeroka oferta przemysłu
obrabiarkowego, -duże zróżnicowanie potrzeb użytkowników obrab.
–różnorodność organizacyjno-technicznych form wytwarzania,
-różnorodność cen obrabiarek. Czynniki technologiczne warunkujące
wymagania stawiane obrabiarką: 1.Przedmiot obrabiany: -kształty pow.
obrobionych. –rodzaje pow. –wielkość przedmiotów obr. – dokł.
kształtowo-wymiarowa; 2. Narzędzia skrawające: 3.Proces wytwórczy;
Kształt pow. obrabianych: Pow. płaska: Pow. walcowa



Kształty złożone linii zamieniamy
kierownicę

charakterystycznych: na
tworzącą:



Koło zębate stożkowe Hiperboloid obrotowy



Pow. Śrubowa: Pow. nieokreślona



Rodzaje powierzchni: -zewnętrzne, -wewnętrzne, Wielkości
przedmiotów obrobionych (masy) i wymiary powierzchni: -z punktu
widzenia wytrzymałości. Dokładność kształtowo- wymiarowa: -błędy
wymiaru, błędy kształtu, błędy mikrogeometrii:-falistości
,chropowatości.

Dokładność kształtowo-wymiarowa

Proces roboczy ( kształtowanie, skrawanie. Błędy: -wymiarów,
wzajemnego położenia, kształtu, falistości, chropowatości.
Właściwości warstwy wierzchniej po obróbce (trybologia): Stan
warstwy wierzchniej jest charakterystyczny przez parametry geometryczne
i fizyczne. Geometryczne: -chropowatość, falistość, kierunkowość
śladów obróbki. Fizyczne: -naprężenia własne w warstwie
wierzchniej, mikrotwardość w warstwie wierzchniej, strefy zgniotu,
utwardzenia.

Rodzaj materiału przedmiotu obrabianego.

Narzędzia skrawające

Rodzaj narzędzi: -kształtujące, punktowe, obwiedniowe. Ślad
obróbki: -ciągły, punktowy. Ze względu na ostrza: -jednoostrzowe,
wieloostrzowe.





Ze względu na ślad po obróbce rozróżniamy:

a) ślad ciągły, b) ślad przerywany,



Materiał i geometria narzędzia: -wielowarstwowa pokrywa ostrzy
azotkami i tlenkami, -spieki bezwolframowe na bazie węglików tytanu-
cermetale, -materiały ceramiczne na bazie tlenku glinu (Al2O3) oraz
azotki krzemu –polikrystaliczny diament i azotek boru, -pokrycia
ostrzy narzędzi cienkimi warstwami polikrystalicznego diamentu,

Zwiększanie sztywności i dokładności narzędzi w kierunkach:
-zwiększania uniwersalności, optymalnego dostosowania do zadań
obróbkowych.

Obróbka wysokowydajna: HSC, HSM.

Proces wytwórczy

1.Skala produkcji: -produkcja jednostkowa, produkcja małoseryjna,
produkcja średnioseryjna, produkcja wieloseryjna, produkcja masowa.

2. Elastyczność asortymentu wyrobu i produkcji.

Elastyczność – to możliwość łatwego i szybkiego przystosowania
środka produkcji do realizacji zmieniających się zadań
produkcyjnych.

3. Organizacja procesu wytwórczego.

- skala produkcji, -elastyczność wytwarzania, -wielkość
przedsiębiorstwa, - tradycje i stan techniki zakładu, -możliwości
finansowe zakładu.

4. Różnorodność rozwiązań: -pojedyńcze stanowisko obróbkowe,
-gniazd obróbkowych lub automatyczne stacje obróbkowe,
-zautomatyzowane systemy obróbkowe,

5. Rodzaj operacji obróbki: -zgrubnej, -wykańczającej.

6. Parametry technologiczne.

7. Automatyzacja i sterowanie produkcją: -automatyzacja częściowa,
-automatyzacja pełna.

Wskaźnik automatyzacji Wa = Ta/Tc ; Ta – czynności zautomatyzowane,
Tc – całkowity czas pracy.

- automatyzacja mechaniczna naz. Automatyzacje sprzętowa lub twarda.
– automatyzacja komputerowa czyli programową tzw. miękką.

Automatyzacja a skala produkcji:

1. Produkcja masowa i wielkoseryjna. – obrabiarki specjalne –
obrabiarki zespołowe-linie automatyczne,

2. Produkcja średnioseryjna.

Tworzenie gniazd i linie obróbkowe z obrabiarek istniejących w
zakładzie, musi też występować synchronizacja między gniazdami a
liniami.

3. Produkcja jednostkowa i małoseryjna lub elastyczna produkcja.

Funkcje układów sterowania obrabiarek:

- włączanie i wyłączanie silników napędowych – włączanie i
wyłączanie zespołów roboczych pomocniczych – nastawianie i
kontrola przemieszczeń liniowych i kątowych.

Zmiana kierunków ruchu:

- nastawianie prędkości ruchów, -nastawianie i kontrola
dopuszczalnych obciążeń.

Funkcje automatyzacji regulacji:

- regulacja stałowartościowa (stabilizująca), np. utrzymywanie
stałej prędkości skrawania, - regulacja nadążna np. serwomechanizm,
- sterowanie programowe.

Przebieg wielkości regulacji (przemieszczenia, położenia):

- regulacja stosunkowa: (zachowanie stałego stosunku dwóch wielkości
np. prędkość ruchów), - sterowanie adaptacyjne (zachowanie
najniższych kosztów, wartość skrawania itp.)

Obrabiarki sterowane numerycznie

Ž

2espół sterowany.

CNC – skomputeryzowane sterowanie numeryczne,

DNC – bezpośrednie sterowanie numeryczne szeregu obrabiarek NC, CNC i
innych oraz urządzeń technologicznych.

Centrum obróbkowe – to obrabiarka sterowana numerycznie,
najczęściej typu CNC, zapewniająca wykonanie w jednym zamocowaniu
przedmiotu dużej liczby zabiegów obróbkowych za pomocą różnych
narzędzi w takim zakresie aby po obróbce uzyskać przedmiot w pełni
lub w dużej części obrobiony.

Cechy charakterystyczne konstrukcji obrabiarek sterowanych numerycznie:

- niezależne serwomechanizmowe indywidualne napędy posuwu dla każdej
ze sterowanych osi, - indywidualne elektroniczne układy pomiarowe
położenia lub przemieszczenia dla każdej osi, - Automatyczne
urządzenia do wymiany narzędzi (często również przedmiotu), -
występują przekładnie śrubowe toczne do napędu posuwów, -
prowadnice toczne hydrostatyczne lub ślizgowe wykładane tworzywem, -
głowice i magazyny wielonarzędziowe, - jeden lub wiele suportów
narzędziowych, - automatyczne lub zdalne sterowany konik (często
sterowany numerycznie) – kompaktowa budowa, zajmująca niewielką
powierzchnię, - mechaniczne usuwanie wiórów.

Oprzyrządowanie technologiczne

1. Narzędziowe: a) uchwyty: - specjalizowane, - grupowe (przeznaczone
do obróbki przedmiotów podobnych), - składowe, - specjalne (dla
jednej określonej operacji obróbkowej) b) przyrządy obróbkowe: -dla
obrabiarek z grupy tokarek, - dla pozostałych obrabiarek, -
możliwość doprowadzenia chłodziwa do stref obróbki. 2.
Przedmiotowe: - uchwyty ogólnego przeznaczenia, - przyrządy
narzędziowe, - uchwyty specjalne.

Oprzyrządowanie składane:

- płyty z rowkami lub otworami, które służą do łączenia
elementów, - pryzmy, - itd.

Do transportu są stosowane następujące zespoły:

- palety:

BISON – BIAL zajmuje się oprzyrządowaniem:

- uchwyty tokarskie z mocowaniem ręcznym, - uchwyty tokarskie z
mocowaniem mechanicznym, - kły tokarskie, - zabieraki tokarskie
czołowe, - stoły i przyrządy podziałowe (podzielnie ręczne)[stoły
obrotowe sterowane numerycznie] – stoły pochylne prostokątne –
podstawy do uchwytów tokarskich, - imadło maszynowe, - imadło
ślusarskie;

Oprzyrządowanie narzędziowe

- trzpienie i oprawki z chwytami stożkowymi (wg ISO, PN, DIN ) –
oprawki narzędziowe do tokarek z ruchomym chwytem walcowym.

( Koszty: - koszty obrabiarki, - obróbki;

( Projektowanie procesu obróbki technikami CAD/CAM.

CZYNNIKI CHARAKTERYZUJĄCE PRZYDATNOŚĆ TECHNOLOGICZNĄ



a) podstawowy sposób obróbki

b) budowa ukł. konstrukcyjnego obrabiarki

c) przeznaczenie produkcyjne

d) możliwości obróbkowe

e) wydajność obróbkowa

f) dokładność obróbkowa

g) stopień automatyzacji i rodzaj sterowania

h) wielkości charakterystyczne

i) wyposażenie obrabiarki

j) wskaźniki energetyczne

k) trwałość i niezawodność

Propozycja podziału obrabiarek

- dział: ( tokarki, wiertarki i gwinciarki, frezako – wytaczarki,
frezarki, przecinarki i pilarki, strugarki i dłutownice, szlifierki,
obrabiarki wielooperacyjne, obrabiarki różne )

- grupa, - podgrupa, - typ, - wielkość,

Oznaczenie obrabiarek

TUB – 32 ; T – tokarka, U – uniwersalna, B – postępowanie w
produkcji zakładu, 32 – max. Średnica toczenia ( ( 315mm )

RVL – 63 ; R – tokarka rewolwerowa, V – pionowa oś głowicy
rewolwerowej (vertikal) , L – wykonanie konstrukcyjne lekkie, 63 –
prześwit wrzeciona ( 63mm)

FWC – 25 ; F – frezarka, W – pozioma, C – postęp w produkcji,
25 –szerokość stołu frezarki(250 mm),

PRZEZNACZENIA PRODUKCYJNE OBRABIAREK

Zakres stosowania obrabiarek w przemyśle,

a) obrab. ogólnego przeznaczenia (możliwości wszechstronnego
użytkowania w gałęziach przemysłu) b) Obrab. specjalizowane
(obróbka określonej klasy przedmiotów różnych gałęziach
przemysłu) c) Obrab. specjalne ( zawężony zakres zadań: -określona
branża do obróbki przedmiotu o podobnym kształcie np. frezarka do
wlewków hutniczych, tokarka do wałków korbowych, tokarka do zestawów
kołowych, - maszyny do wykonywania jednej operacji np. gwinciarka do
rur, obrabiarka do obróbki korpusu głowicy silnika).

MOŻLIWOŚCI OBRÓBKOWE

a) uniwersalne ( duża różnorodność operacji, produkcja jednostkowa
i małoseryjna) b) produkcyjne (węższy zakres operacji, ogólnie
większa wydajność, produkcja seryjna) c) uproszczone (zawężony
zakres operacji, uproszczona budowa, produkcja wielkoseryjna i masowa )

WYDAJNOŚĆ OBRÓBKI

a) wydajność objętościowa ( obj. Materiału odjęta od przygotówki
w czasie ) Qv [cm3/min] lub [dm3/min] – obróbka zgróbna ; b)
wydajność powierzchniowa QF [cm2/min] lub [m2/min] – obróbka
wykańczająca ( gładkościowa) ; c) wydajność jednostkowa Qj
[szt/min] lub [szt/godz.] – dużo drobnych elementów.



 
statystyka