Przeglądaj wersję html pliku:
Temat:
OZNACZANIE TWARDOŚCI WODY METODĄ WERSANIANOWĄ
Wody naturalne zawierają zawsze pewne ilości wapnia i magnezu.
Składniki te nadają wodzie własność zwaną twardością,
powodującą złe pienienie się mydła oraz powstawanie kamienia
kotłowego. Rozróżnia się twardość węglanową powodowaną w wodzie
obecnością kwaśnych węglanów wapnia i magnezu, twardość
niewęglanową pochodzącą od zawartych w wodzie innych soli wapnia i
magnezu, jak chlorki lub siarczany oraz twardość całkowitą
(ogólną) - będącą sumą tych twardości.
Twardość wody określa się zwykle w stopniach niemieckich. Jeden on
oznacza zawartość 10 mg CaO/l lub 7,19 mg MgO/l.
W metodzie wersenianowej oznaczenie twardości wody jako odczynnik
zastosowano sól dwusodową kwasu etylenodwuaminoczterooctowego (kwasu
wersenowego oznaczonego w skrócie EDTA), która tworzy trwałe,
nierozpuszczalne kompleksy
z jonami wapnia i magnezu. Jako wskaźnik stosowana jest czerń
kwaso-chromowa ET.
Ustalanie miana roztworu wersenianu.
25 ml 0,01 m roztworu chlorku wapniowego odmierza się do dwóch kolb
stożkowych o pojemności 200 - 300 ml, dodaje się po około 25 ml wody
destylowanej, następnie 1 ml roztworu buforowego, szczyptę suchego
wskaźnika i miareczkuje do zmiany zabarwienia. Miareczkowanie kończy
się powoli, dobrze skłócając ciecz. Pod koniec miareczkowanie
zabarwienie fioletowe przechodzi w niebieskie lub zielonkawo- niebieskie
bez czerwonego odcienia.
Molarność (m) roztworu wersenianu oblicza się wg wzoru:
m = (0,01 * 25) / V w którym:
v - liczba ml roztworu wersenianu zużyta na
miareczkowanie 25 ml ściśle 0,01 m roztworu CaCl2
Wykonanie oznaczenia dla wód o twardości od 2 do 10 0n
Pobraną do analizy wodę rozcieńcza się do objętości 250 cm3. Do
kolby stożkowej o poj. 300 cm3 odmierza się pipetą 50 cm3 badanej
wody i dodaje po
1 cm3 buforu amoniakalnego oraz szczyptę wskaźnika. Zawartość kolby
miareczkuje się roztworem wersenianu do zmiany zabarwienia intensywnie
mieszając. Miareczkowanie kończy się powoli dobrze skłócając
ciecz. Pod koniec powstaje zabarwienie fioletowe przechodzące w
niebieskie lub zielonkawo niebieskie bez czerwonego odcienia.
Twardość ogólną / x / w 0n oblicza się wg wzoru:
x = ( 5,6 * m * V1 * 1000 )/ V
gdzie:
m - molarność roztworu wersenianu
V1 - liczba cm3 roztworu wersenianu zużytego na miareczkowanie próbki
V - liczba cm3 badanej wody wziętej do oznaczania /50 cm3 /
Oceny twardości wody dokonywać będziemy przez porównanie otrzymanych
wyników z poniższą skalą:
0 - 5 0 woda bardzo miękka
5 - 100 woda miękka
10 - 150 woda o średniej twardości 15 - 200 woda
o znacznej twardości 20 - 300 woda twarda ponad 30
woda bardzo twarda
W trakcie przeprowadzania ćwiczenia otrzymaliśmy następujące wyniki:
m1= (0,01 * 25) / =
m2= (0,01 * 25) / =
mśr= (0,01 * 25) / =
x = ( 5,6 * * * 1000 )/
x =
Wnioski:
ą. Otrzymane wyniki porównano ze skalą twardości wody i odczytano
twardość badanej wody. Badanie wykazało, że badana próbka mieści
się w zakresie wody miękkiej
PAGE \# "'Strona: '#'
OZNACZANIE TWARDOŚCI WODY METODĄ WERSANIANOWĄ
Temat:
OZNACZANIE TWARDOŚCI WODY METODĄ WERSANIANOWĄ
Wody naturalne zawierają zawsze pewne ilości wapnia i magnezu.
Składniki te nadają wodzie własność zwaną twardością,
powodującą złe pienienie się mydła oraz powstawanie kamienia
kotłowego. Rozróżnia się twardość węglanową powodowaną w wodzie
obecnością kwaśnych węglanów wapnia i magnezu, twardość
niewęglanową pochodzącą od zawartych w wodzie innych soli wapnia i
magnezu, jak chlorki lub siarczany oraz twardość całkowitą
(ogólną) - będącą sumą tych twardości.
Twardość wody określa się zwykle w stopniach niemieckich. Jeden on
oznacza zawartość 10 mg CaO/l lub 7,19 mg MgO/l.
W metodzie wersenianowej oznaczenie twardości wody jako odczynnik
zastosowano sól dwusodową kwasu etylenodwuaminoczterooctowego (kwasu
wersenowego oznaczonego w skrócie EDTA), która tworzy trwałe,
nierozpuszczalne kompleksy
z jonami wapnia i magnezu. Jako wskaźnik stosowana jest czerń
kwaso-chromowa ET.
Ustalanie miana roztworu wersenianu.
25 ml 0,01 m roztworu chlorku wapniowego odmierza się do dwóch kolb
stożkowych o pojemności 200 - 300 ml, dodaje się po około 25 ml wody
destylowanej, następnie 1 ml roztworu buforowego, szczyptę suchego
wskaźnika i miareczkuje do zmiany zabarwienia. Miareczkowanie kończy
się powoli, dobrze skłócając ciecz. Pod koniec miareczkowanie
zabarwienie fioletowe przechodzi w niebieskie lub zielonkawo- niebieskie
bez czerwonego odcienia.
Molarność (m) roztworu wersenianu oblicza się wg wzoru:
m = (0,01 * 25) / V w którym:
v - liczba ml roztworu wersenianu zużyta na
miareczkowanie 25 ml ściśle 0,01 m roztworu CaCl2
Wykonanie oznaczenia dla wód o twardości od 2 do 10 0n
Pobraną do analizy wodę rozcieńcza się do objętości 250 cm3. Do
kolby stożkowej o poj. 300 cm3 odmierza się pipetą 50 cm3 badanej
wody i dodaje po
1 cm3 buforu amoniakalnego oraz szczyptę wskaźnika. Zawartość kolby
miareczkuje się roztworem wersenianu do zmiany zabarwienia intensywnie
mieszając. Miareczkowanie kończy się powoli dobrze skłócając
ciecz. Pod koniec powstaje zabarwienie fioletowe przechodzące w
niebieskie lub zielonkawo niebieskie bez czerwonego odcienia.
Twardość ogólną / x / w 0n oblicza się wg wzoru:
x = ( 5,6 * m * V1 * 1000 )/ V
gdzie:
m - molarność roztworu wersenianu
V1 - liczba cm3 roztworu wersenianu zużytego na miareczkowanie próbki
V - liczba cm3 badanej wody wziętej do oznaczania /50 cm3 /
Oceny twardości wody dokonywać będziemy przez porównanie otrzymanych
wyników z poniższą skalą:
0 - 5 0 woda bardzo miękka
5 - 100 woda miękka
10 - 150 woda o średniej twardości 15 - 200 woda
o znacznej twardości 20 - 300 woda twarda ponad 30
woda bardzo twarda
W trakcie przeprowadzania ćwiczenia otrzymaliśmy następujące wyniki:
m1= (0,01 * 25) / =
m2= (0,01 * 25) / =
mśr= (0,01 * 25) / =
x = ( 5,6 * * * 1000 )/
x =
Wnioski:
ą. Otrzymane wyniki porównano ze skalą twardości wody i odczytano
twardość badanej wody. Badanie wykazało, że badana próbka mieści
się w zakresie wody miękkiej
PAGE \# "'Strona: '#'